समाज दर्पण
पाहिला मी
स्वास घेणारा मुडदा.
ज्याचा फ्याक्चर
झाला होता गुडघा.
तेव्हा
पहातच राहिलो
आश्र्चर्यचकित होवून
त्या स्वासाला.
जो चालू होता
कसाबसा.
रडत होता ढसाढसा.
दुसरीकडे जागा भेटत नव्हती,
म्हणून बसला होता
देहाची लत्करे पांघरूण.
स्वत्व विसरून
निव्वळ टाईमपास साठी.
तेव्हा विचार आला.
मनाला प्रश्न पडला.
विधात्यानं का बनविलं याला ?
तेव्हा
विधाताच
न राहावून बोलला,
हा प्रश्नच का पडला तुला?
तेव्हा निरूत्तर होवून बोललो.
थोडं समाजात विचारून सांगतो तुला...
डॉ प्रभाकर लोंढे
गोंदिया
