झाड

माणसा रे माणसा!
गेला तो काळ.
रस्तो रस्ती, कडीकपारी
दिसत होते झाड.

झाडावरती पक्षी,
भोवती त्याच्या पाळ.
सावलीत झाडाच्या
खेळे तुझेच बाळ..

झाडं गेले, पाळ गेले
उजाड झालं माळ.
इंटरनेटवर खेळ खेळे
अफलातून तुझं बाळ..

समजून घेरे माणसा
झाडाशी तुझी नाळ.
झाडा विना मानवाचा
कोण करेल सांभाळ.

           डॉ . प्रभाकर रामाजी लोंढे
गजानन कॉलनी अंगुर बगीचा, रिंग रोड, गोंदिया .९६७३३८६९६३